Tımar Sistemi Nedir Kısaca

Osmanlı Devleti 14. ve 16. yüzyılları arasında tımarlı sipahilere devrettikleri topraklardan oluşur. Tımar sistemi, halkın işletmesi için verilen topraklardan elde edilen gelirle askerlerin ve memurların maaşı ödenmesi için uygulanan sistemdir.

Tımar sisteminin varlığı devletin hazinesine olan yükü hafifletmek amaçlanmıştır. Toprakların vergileri askerlerin, memurları maaşları ve ihtiyaçlarının giderilmesi için kullanılırdı. Fethedilen topraklar sipahiler, yeniçeriler ve kullar arasında pay edilir. Finansal olarak gelir elde ederek devletin ekonomik durumu korunur. Toprakları işletmek için alan halk gerektiğinde orduya katılmak için asker yetiştirir, bakımı ve ihtiyaçlarını karşılar. Tımar sistemi alt sistemlere bölünerek gelirler farklı oranlarda, amaçlarda harcanmaktaydı.

Tımar Çeşitleri
Miri topraklar: Toprakların kontrolü devletin elindedir. Topraklardan elde edilen gelirler asker ve devlet adamlarına verilir.

Has topraklar: Kontrolü hanedana ait olan topraklardır. Vezir ve üst düzey devlet adamlarına verilir.

Zeamet topraklar: Topraklar hazine ve tımar defterdarlarına, zeamet kethüdalarına, miralay ve çavuşları, alaybeyleri ve kale dizdarlarının kontrolündedir. Toprakların yıllık geliri 20 bin ile 100 bin akçe arasındadır. Gelirin 20 bin akçesi kılıç hakkıdır, her beş bin akçe içinde cebelü yetiştirmek zorundadırlar.

Tımar topraklar: Topraklardan elde edilen gelirler askerlere ve memurlara verilir. Toprakların yıllık geliri 3 bin ile 20 bin akçe arasındadır. Kendi arasında Mustahfız, eşkinci ve hizmet tımarı olarak üçe ayrılır.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir